ay kız endi varhol varyaaa..!

Konumuz popart, başrolde Andy Warhol. hepimiz artık biliyoruz işte falan zekimiş, aman çok karizmaymış gibi lakırdıları.
Ben şimdi size sanat tarihi kitaplarından değilde essas hayattan, yaşanmışlıklardan anlatayımda bu cibilliyetsizi tanıyın, dostu düşmanı bilin.
Öncelikle hakkını verelim adam on numara zekaya sahip. Nereden ne düşürürüm derdiyle gözleri fıldır fıldır dönüyor. Yani bi sanatçının asla sahip olamayacağı kayserili tadınta ticari zekalı bi adam.

emekçi ressam kardeşim boya tiner kokusuyla ciğerlerini dağlarken bu uyanık serigrafi baskı tekniğiyle işi otomasyona dökmüş şakır şakır iş üretiyor, satıyor, gözlerinde dolar işaretleriyle lüküs restaurantlarda manita kovalıyor.
Gelzaman gitzaman işi iyice asistanlarına yıkan uyanık, içkiyide beleşe getireyim hesabına barda pavyonda müzik yapmaya başlıyor ve Velvet Underground adında bir grup kuruyor. bunada bası veriyorlar (çok çirkin espiri, özür). kardeşlerime söyliym şakamaka underground barlarda kendi çapında baya bi üne kavuşuyor bu grup. bu karaktersiz arkadaş günün birinde kendilerini dinlemeye gelen ve yine o sıralar beş para etmeyen müziği olan, otu boku içip baba parası yiyen
gençlerden oluşan doors gurubunun vokali Jim morrison'a aşık oluyor (büyük zaaf). jim midesizide iki üç şarkı araklarım ayağına veriyor küsküyü veriyor küsküyü. andy gerizekalısı "müzik zaten benim işim değil" diyerek, doors'u da doors ederek piyasadan çekiliyor.
sıkı rock takipçilerinin "vaaay şimdi anladım müziklerinin nasıl bukadar benzediğini" dediklerini duyar gibiyim.

İşte işin aslı budur arkadaşlar. Doorsun filmini izleyenleri, doors haryanlarını hayal kırıklığına uğratmış olabilirim. hatta eminim bok gibi yığılıp kaldınız. ehehe.

Not: ekşisözlük'te andy varhol için "cocacola şişesinin tasarımcısıdır" diyen arkadaşı terlikle dövecem pek yakında.