26 Mart 2009 Perşembe

ağzını öpiym Roger, lütfen

Aristonun 1 milyon yıl önce yuvarladığı muhabbetlerinden öğrencileri tarafından sonraları derlenen, ziyadesiyle ünlü Poetika'sında , şiirdir, tiyatrodur, resimdir sırayla över yada itin götüne sokar çıkarır, uzun uzun edebiyatın belini kırar, "hani nerde lan müzik" diye düşünürken insan, en niyayet başlığı atar ... ve tek cümle:

MÜZİK: Herkes ne düşünüyosa bende onu düşünüyorum.

ananın... lan noluyo, bumu aristoluk, kızgın maşayı basarım çemçük ağzına. Sonra oturup düşündüm, nasıl kesilip atılır. Kesip atmakmıdır bu, bu kadar basitmidir. ve nihayet bu pervasızca, iki nefes otun etkisiyle yazılmış cümlenin olayını cevapladım tam 12 yıl sonra ve bir filozof edasıyla:
"pinkFloyd yoktu ki o devirde" işte cevap buydu. Neyin üzerine felsefe yapsın adam. iki kuru ağaç dalına 3 tane tel germişler akşam sabah rın rın rın (lir).

"düşünsel evren ve serdar ortaç" veya "demet akalının mantık izdüşümü" diye bi kitap varmı yok.

Not: kırarım çenenizi usul usul.

3 yorum:

sami hazinses dedi ki...

20'li yaşlarındayken darwin görse, evrim teorisini tamamlardı.oysa şimdi richard gere gibi.

dikkatsiz okur dedi ki...

ben sevdim burayı

Travis dedi ki...

müziğinin yanında tipinde de gelişme kaydetti.20 li yaşlarında şaban benzerliğinden richard gere doğru emin adımlarla ilerledi.
ama Syd ayrıdır, o ilahtır.