8 Haziran 2009 Pazartesi

uzun uzun sanat tarihi bölüm3 (ninja tosbaalar)



1300lü yılların sonları ve 1500lü yılların avrupasında millet açlıktan biribirinin götünü yerken, şimdilerde medeniyetin kucağı dediğimiz topraklar üzerinde abdestsiz, yıkanmaktan bihaber, boklu götlerinin kokusunu saklamak için parfümü icad eden avrupalıların arasından 4 delikanlı, 4 mucize insan peydah olur. (aslında bu dönemlerde yaşamış yüzlürce sanatçı vardır ve eserleri müze depolarında sergilenmek için sıra beklemektedirler). leonardo, donatello, michelangelo ve raffaello zamanın kendilerini "asil" diye nitelendiren sosyete kokoşlarının cümle aleme hava olsun diye himaye altına aldıkları sanatçı tayfasıdır. ninja kaplumbağalar sayesinde hep beraber takılıp, bi odanın içinde ressamcılık yaptığını zannettiğimiz bu şahsiyetlerin durumu pekte komedi dans dörtlüsü gibi değildir. aksine donatello mesela diğer üçünden neredeyse 100 sene evvel doğmuştur.
bu muhteşem dörtlünün yüzlerce sanatçıdan sıyrılıp hala blogspotlarda mevzubahis edilmesi sebebi: sanatlarındaki kırmızı kurdelalık başarılarıdır. şimdi gelin bu sanat tarihinin altın basamaklarını kıssaca tanıyalım.

Donatello: 1356'da pırt, ve 1466'da cort. diğer üç sanatçının öncüsü. babası dokuma işçisi (overlokçu gibi bişey herhalde). floransalı ressam, heykeltraş, mimar bu ihtiyar delikanlının asıl branşı kuyumculuk.

Leanardo: 1452'de pırt, 1519'da cort. 67 yaşına kadar hiç aralıksız sanatla meşgul olan bu amca sadece Monalisa'yı yapmamıştır. ressam, heykeltıraş, mimar, mühendis, mucid matematikçi ve de frijit'dir. çiftçi bi kadının evlilik dışı çoçuğudur, babası asla belli olmamıştır (piç atması).

Michelangelo: 1475-1564, henüz 13 yaşında zamanın ileri gelen ressamlarından birine "eti senin, götü benim" denilerek çırak verilir. kalfalık döneminde yine zamanın zengin (ismi lazım değil reklam olmasın) ve ünlü bir ailesi tarafından himaye altına alınır. burada ölene kadar mermer oyar. 20'li yaşlarda sanat tarihine adını yazan bu zaat yüzünün çirkinliği ilede pek ünlüdür.

Raffaello: 1483-1520, 37. doğum gününde kuyruğu titreten talihsiz ressam bi evin içinde doğar bi evin içinde ölür. babasıda ressam olan Raffaello babasının ölümüyle "hah sıra bende" deyip fırçayı eline alır ve aynı atölyede ömrünü tamamlar.

malzeme, perspektif, ışık-gölge, kompozisyon gibi önemli unsurlarda resmi, heykeli bi basamak yukarıya taşıyan bu muhteşem dörtlü ruhuna el fatiha.

3 yorum:

sami hazinses dedi ki...

abi hepimizin maşallahı var, filinta gibi çocuklarız. şimdi biz nasıl böyle sanata yön veririz. sanata yön veren adamlar hepsi çirkin hepsi oğlan. bizden sanatçı olmaz, olay budur.

Ali Kocakaya dedi ki...

hastayım sana mesela, bence olur

ilgiyeihtiyacımvarlan dedi ki...

leonarda da piçse ben böyle dünyaya çocuk getirmem lan. kime güvenicez a.q.???